Orzechowo

strach.
po prostu.

ja uważam, że jestem paranoiczką. cholernie strachliwą paranoiczką. na przykład, przeczytałam sobie taką historyjkę dziś:

Pewna rodzina, mama, tata i dwoje dzieci, pojechała na wycieczkę do lasu. W pewnej chwili tacie zachciało się siusiu, więc wyszedł z samochodu. Nie było go godzinę, dwie, aż w końcu mama poszła go szukać. Znalazła go ale ... on już nie żył, głowa wisiała na jednym patyku, a tułw i nogi na drugim. Mama zmarła na zawał, syn popełnił samobójstwo, a córka zamieszkała u cioci. Dwa miesiące po tym zdarzeniu, dziewczyna została sama w domu, słuchała radia. Nagle usłyszała głosy: "Biała dama jest w twoim kraju". Wyłączyła radio. Ale ciągle słyszała ten sam głos: "Biała dama jest w twoim mieście, biała dama jest na twoim osiedlu, biała dama jest na twoim podwórku, biała dama jest za twoimi drzwiami." Już prawie nieprzytomna z przerażenia otworzyła drzwi, nikogo za nimi już nie było, po chwili głos odezwał się po raz ostatnij: "Biała dama jest za tobą" ... Coś ją zabiło ...

myślałam, że... nie wiem. do tej pory się boję. serce mi bije, jakbym nie wiem co robiła... cały czas oglądam się za siebie, boję się jak cholera...
albo inaczej. dzisiaj wygonili mnie na dwór na kilka minut, żebym się przewietrzyła. dobra, spaceruję sobie po parku, kierując się już mniej więcej w stronę domu i nagle widzę grupkę dresów. rozmawiają, nie patrzą na mnie, pewnie mnie nie zauważyli nawet. ale to nic.
spieprzam, właściwie automatycznie. nie dlatego, że mogą mi coś zrobić. nie. dlatego, że tam są. a ja panicznie boję się dresów. nie ma glanów, żeby im nakopać, zresztą na litość, ja mam dziesięć lat z hakiem... co ja im zrobię?

jeżu. to tyle.

Wysiliłaś się na szczerość elfetko.
Co do strachu...Każdy się boi...
Mnie ta historia akurat nie przestraszyła...
Jestem realistką. Codzień boję się, że coś złego stanie któremuś z moich bliskich. Rodzinie, przyjaciołom...I jeszcze panicznie boję się martwych ciał.
Boję się wszystkiego, co jest związane ze śmiercią...
A wracając do tych przyzeimnych sytuacji, to też czasem czuję lęk, przechodząc obok grupki dresów. Nie uciekam, ale zaciskam pięsci w kieszeniach, choć wiem, że i tak bym im nic nie zrobiła.
Za to nie boję się samotnych pijaków. Czuję nad nimi jakąś dziwną przewagę...Nawet jak idę sama, to nie wzbudzają we mnie lęku. Wiem, że mogą być niebezpieczni, ale jak tak idą, zataczając się, to wydają mi się żałośni. Więc się nie boje.
Na razie tyle.

Ja Również panicznie sie boje dresow, po prostu jak sama gdzies noca ide to sie bardzo boje :/ pijakow ine zabardzo ale tesh mam jakies leki. . .

Och dresy ,jejku raz mnie zaatakowali tacy dwaj podbiegli do mnie,bo zauwarzyli ,że gzrebie w torbie,a tam miałam kase,nagle zareagowałam i uciekłam potem ktoś zaczął wzreszczeć na towarzycho i sie zatrzymali a ja nadal biegłam,o tej histori jak do tej pory nikomu nie opowiedziałam.
Zawsze się gdy jetsem w parku boje się ,bo przypominam sobie to zdarzenie.
codziennie spoglądam przez ramie, boje się całego świata w okól mnie.Wszyscy się ze mnie naśmiewają,ze jetsem cykor,ale ja nie mam za wiele pewności siebie.poprostu próbuje uciec przed losem...

Kirde, ale to zabrzmialo powaznie jak na 11-latke....Ja po prostu sie o siebie boje.... Tyle roznych histroi w gazetach, ze az strach czasem wyjsc na dwor...

no. 'strach otworzyć pasztet'.

wiecie, ostatnio zauważyłam, że czasem siadam i zastanawiam się co bym zrobiła gdyby, na przykład, ktoś, wychodząc, zostawił otwarte drzwi i w nocy (albo nawet nie) wszedłby złodziej.
i jeszcze, że o ile kiedy jestem sama ciemności się nie boję, o tyle kiedy w tym samym pomieszczeniu jest ktoś, kto się jej boi, to też zaczynam się trochę trząść. ciekawe czemu...

Ja się zastanawiam zawsze co by było gdybym zmarła,przeciez dusza przechodiz do nieba a w grobie nic nie będe widziała.
a czasami sie zastanawiam co by było gdyby mnie ktoś zamordował,zcy ktoś by mnie opłakiwał?

Ja tesh sie nad tym zastanawiam, a ostatnio coraz czesciej, czy ktos oprocz moich najblizszych by za mna tesknil? Czy po prostu umarlabym i tyle?

Gość

i chuj...